Sinds mijn angststoornis associeert mijn denkgeest iedere vorm van spanning met angst.

Waarom kan ik niet ontspannen

Sinds mijn angststoornis associeert mijn denkgeest iedere vorm van spanning met angst.

Ik denk dat dit voor iedereen wel herkenbaar is?

Maar gelukkig wordt de heftigheid wel steeds minder. En dit heeft niet alleen met de tijd te maken maar ook met de juiste training.

Ik had hier vandaag zelf weer een mooie oefening in. En niet alleen vandaag want dit proces begon al een aantal weken geleden. Ik had mij opgegeven voor een event midden in Amsterdam waar ik graag bij wilde zijn. En dan begint het.

Mijn hoofd schiet aan. Hoe ga ik er dan heen? Zal ik samen met iemand gaan want dat voelt veiliger. Maar eigenlijk wil ik niet met iemand gaan. Dus hoe ga ik dan? Ga ik met de trein maar ja dat doe ik ook nooit. Of zal ik toch met de auto gaan? En waar ga ik hem dan neerzetten? Ik las dat alle parkeergarages heel smal warenšŸ«£ Oh nee dat is veel te eng. Het liefste ergens aan de rand maar dan? Of zal ik toch gewoon niet gaan? Nee dat is geen optie want je weet dat je het kunt.

Maar Nanda je weet dat gewone spanning mag he! Spanning betekent niet gelijk angst. En eigenlijk ben je nu alleen maar bezig met de reis ernaar toe en niet met het mooie event. Dat is ook zonde. Ja dat klopt ook. Ik ga mijn focus verleggen. Keer op keer. Want ik weet dat angst alleen in mijn hoofd bestaat. Want zou de liefde doen? Wat zou de liefde denken?

Jaaa dat klinkt fijner. En zo ging ik vandaag op pad in mijn eentje. Ik ging met de auto en parkeerde midden in Amsterdam. Ik had wel een parkeergarage gereserveerd want dat gaf me iets meer rust. Er was een lichte spanning maar ik kon die vanuit liefde bekijken. Het mocht er zijn.

En op een bepaald punt reed ik op een stuk waar de snelweg uit 5 banen bestond. En dit vond ik in mijn gedachte vooraf heel spannend maar ineens voelde ik een enorme vrijheid in mezelf. Er kwam een rust over me heen.

En toen ik eenmaal aankwam in de stad, ervaarde ik een enorme kracht in mezelf. Daar liep ik dan helemaal alleen. Nou ja eigenlijk ben je nooit helemaal alleen. Zo voel ik het tegenwoordig niet meer zo. Ik voel me steeds vaker gedragen door iets dat groter is dan mijšŸ¤Ž

Nou dit ging de afgelopen weken een beetje rond in mijn hoofd

Geen reactie's

Geef een reactie