Maar waar ben je dan bang voor? Je kunt toch wel heel even komen? Als het gaat niet, dan ga je toch gewoon weer naar huis! Je moet wel dingen blijven ondernemen! Je moet er niet aan toegeven want dan wordt het alleen maar erger!

Dit zijn een aantal zinnen/vragen die ik te horen kreeg tijdens mijn angststoornis. Mensen snapte het niet. Want als ze het zouden snappen, dan zouden ze deze dingen niet zeggen.

Ik probeerde elke dag te overleven. Elke dag probeerde ik weer de dag zo normaal mogelijk door te komen. Ik voelde me elk moment schuldig over hoe ik mij voelde. Over het feit dat ik voor mijn gevoel tot last was.

Ik wilde zelf al zo snel mogelijk van het gevoel af en ik voelde ook nog eens de druk aan de buitenkant omdat het niet begrepen werd.

Er was elke dag een innerlijke strijd die niemand zag. Ik deed zo mijn best maar het leek nooit snel genoeg te gaan.

Als jij herkenning voelt in mijn verhaal, weet dan dat je niet meer kunt doen dan je best. En blijf praten met de mensen van wie je houdt. Haal de verhalen uit je hoofd zodat er meer ruimte en begrip komt.

Ik was altijd een binnenvetter en daardoor voelde de reis nog eenzamer dan hij al was.

En ik wilde nog even afsluiten met de twee dingen die mij het meeste geholpen hebben om van mijn angststoornis af te komen en dat zijn: Meditatie en ademoefeningen. Door bewustwording en rustgevende ademoefeningen kon ik langzaam mijn leven weer oppakken. En nog belangrijker, ik had de tools gevonden waar ik zelf mee kon oefenen zodat ik ook steeds meer vertrouwen voelde. Ik wilde steeds krachtiger worden zodat een angst voor terugval ook steeds minder werd. En dat is me gelukt. En daarom doe ik wat ik nu doe.

Liefs Nanda