Schaamte.

schaamte.

Schaamte.

Schaamte.

Ik denk dat schaamte één van de moeilijkste dingen is om over te praten. Wanneer zeg je nou tegen iemand dat je je ergens voor schaamt. Ik zou dat niet snel doen. Het blijft toch iets kwetsbaars. Jezelf helemaal open durven te stellen. En wat is schaamte nou eigenlijk? Ik heb er een tijdje geleden een mooi boek over gelezen. Ik lees veel boeken van Brenè Brown. Echte aanraders! En ik schrijf hieronder een stukje uit haar boek wat over schaamte gaat.

We investeren overdreven veel tijd en energie in het aanpakken van oppervlakkige problemen, wat zelden een verandering tot gevolgen heeft die zoden aan de dijk zet en blijvend is. Als we dieper gaan, ontdekken we vaak dat schaamte de reden is waarom we een hekel hebben aan ons lichaam, bang zijn voor afwijzing, geen risico’s meer nemen of ervaringen en delen van ons leven verbergen uit angst dat andere ons enorm zullen veroordelen. Schaamte is ook de achterliggende emotie als we ons aangevallen voelen als moeder of te dom of ongeletterd zijn om onze mening te laten horen.

Als we die rol die schaamte speelt niet aanpakken, kunnen we misschien tijdelijk een paar oppervlakkige problemen oplossen.

Maar daarmee leggen we het oude bandje in ons hoofd dat galmt: ‘Er is iets mis met mij’ niet het zwijgen op. Het gevoel onecht of een opschepper te zijn, dat ons op school of op het werk kan overvallen, heeft zelden te maken met ons kunnen, maar meer met het angstige stemmetje in ons dat vals vraagt: ‘Wie denk jij wel dat je bent?’ Schaamte dwingt ons om zoveel mogelijk waarde te hechten aan wat anderen denken, dat we onszelf verliezen in onze pogingen aan hun verwachtingen te voldoen. Onze cultuur brengt ons bij wat schaamte is, zij dicteert wat aanvaardbaar is en wat niet. We werden niet geboren met een verlangen naar een perfect lichaam. We werden niet geboren met angst om onze verhalen te delen. We werden niet geboren met de angst dat we te oud zouden worden om ons nog waardevol te voelen. We werden niet geboren met het verlangen naar het eindeloos aanschaffen van spullen zodat we ons diep in de schulden zouden steken.

Schaamte komt van buiten ons: door de boodschappen en de verwachtingen van onze cultuur.

Wat uit onze eigen binnenste komt is de meer dan menselijke behoefte om erbij te horen, om contact te hebben. We zijn allemaal gemaakt voor verbondenheid. Zo zitten we biologisch gewoon in elkaar. Als kind heeft onze behoefte aan verbondenheid te maken met overleven. Als we ouder worden betekent verbondenheid groei: emotionele, lichamelijke, spirituele en intellectuele.

Verbondenheid is essentieel, omdat we allemaal de basisbehoefte hebben om ons geaccepteerd te voelen.

Ik herken het wel hoor. Als ik jaren geleden op feestjes was of ergens anders waar veel mensen waren dan hoopte ik altijd dat mensen niet gingen vragen wat voor een soort werk in deed. Ik deed toen productiewerk en schaamde me daar wel voor. Ook al had ik het daar goed naar me zin. Maar toch het onderliggende gevoel dat ik dacht dat iedereen een betere baan had en de standaard vraag die ik kreeg: Wil je ooit nog wel eens wat anders gaan doen? Die vraag hielp natuurlijk ook niet heel erg mee;(

En het bekende probleem wat heel veel mensen misschien wel herkennen, een rood hoofd krijgen;). Dat kwam bij mij puur door onzekerheid. Ik dacht vroeger altijd dat ik niks te melden had omdat ik dom werk deed en onbewust zelf ook vond dat ik te lang stil stond. Dus ik verstopte me meestal zodat ik geen vragen kreeg en als er wel onverwachts wat gevraagd werd voelde ik mijn hoofd al rood worden. Heel herkenbaar denk ik ook omdat je weet dat je rood gaat worden wordt het alleen maar erger. Wat ben ik blij dat ik daar vanaf ben. En eigenlijk is het zo jammer dat we of tenminste ik dacht dat ik niet goed genoeg was.

Wat is goed genoeg?

Ik denk en geloof heilig dat als je 100 procent blij bent met jezelf het helemaal niks uit maakt wat een ander denkt of zegt! Maar omdat ik toen zo onzeker was en niet blij was met mezelf trok ik me aan wat andere dachten en zeiden. Maar nu bijna 5 jaar mediteren later kan ik zeggen: Ik geloof met volle overtuiging in mijn eigen kracht!

Waar geloof jij in bij jezelf? Wat is jou kracht? Wat zijn jou positieve eigenschappen?

Liefs Nanda

Mocht je meer willen weten of leren, klik dan op deze link.

Een korte video van mij voor jou

Geen reactie's

Geef een reactie