Ik wilde heel graag mee maken hoe het me zou bevallen als ik meer dan 1 dag in stilte zou zijn en met de nachten erbij. Ik heb wel vaker stiltedagen gevolgd maar dat was meestal van 10.00 t/m 16.00 en die vond ik heerlijk. Ik was er best een beetje zenuwachtig voor. Maar ik had er wel alle vertrouwen in dat het goed ging komen omdat ik steeds meer van de stilte kan genieten. Ik vind het heerlijk om geen afleiding te hebben zoals van een telefoon, tv of alle andere dingen die je af kunnen leiden. Gewoon alleen zijn met mezelf en wat ik denk en voel op dat moment. Wie ben ik zonder al die dingen aan de buitenkant. Ik moet zeggen dat ik ook wel een beetje op zag tegen het samen eten aan tafel omdat ik dat bij eerdere stiltedagen altijd heel ongemakkelijk vond. Maar ook daarin merkte ik aan mezelf dat ik alweer een heel stuk gegroeid ben. Ik vond het nu niet zo heel erg. In mijn dagelijkse leven vind ik stiltes in gesprekken altijd ongemakkelijk en ben ik meestal diegene die ze op vult. En om nu die gedachte weer even op te merken en bij mezelf te gaan kijken, waarom doe ik dat altijd en waarom vind ik dat ongemakkelijk. Wat in mij vind dat vervelend? Waarom vul ik die stilte vaak op. Misschien moet ik dat ook eens proberen los te laten. Soms is het gewoon goed om even helemaal stil te worden en jezelf bepaalde vragen te stellen.

En wat is het toch heerlijk om s `ochtends wakker te worden en alleen maar vogels te horen. En gelijk het bos in te kunnen wandelen. Ik had wel een paar boeken mee genomen , stel dat ik gek zou worden van die lange stilte. Maar merkte na een paar uur al wel dat ik daar helemaal geen zin in had. Ik ben dit weekend in gegaan omdat ik nog dieper wilde gaan, mezelf nog meer onderzoeken. De rust en de ontspanning heb ik al wel in mijn hoofd en lichaam. Rust betekent voor mij: blij zijn met mezelf, met alle goede en mindere kanten. Alles accepteren en loslaten. Niet alles is perfect. Het is zoals het is en dat is een fijne gedachte. En dat merkte ik dit weekend ook weer. Ik moet er soms nog wel eens aan wennen dat het zo rustig is in mijn hoofd. Nu kan ik echt genieten van alles omdat je in het moment bent met je hoofd en niet bij duizend andere dingen. Het echte diep gaan heb ik dit weekend niet gehad maar daar was het achteraf ook te oppervlakkig voor. Maar wat ik wel weet is dat ik de stilte steeds meer waardeer en dat ik het de volgende keer best nog wel langer zou willen. Weg met die angst! Kom maar op! En ik had me geen beter gezelschap kunnen wensen dan mezelf. Als je niet van jezelf houdt, kun je ook niet van anderen houden.

P.S. Durf soms eens stil te staan en voelen. En ja, sommige dingen zijn zwaar om naar te kijken en te voelen. Maar als je er niks mee doet en het weg blijft stoppen, blijft het zwaar en wordt het alleen maar zwaarder. Wat zich weer gaat uiten in spanningen, lichamelijke en psychische klachten. 70 % van alle ziektes creëer jezelf. Dus gun jezelf dat en probeer los te laten.